De resultaten van een vier jaar durende test van waterstofauto's op de Britse wegen zijn onlangs bekendgemaakt, en de reacties waren vrijwel allemaal positief. Bestuurders hielden van de stille rit, de prestaties en de betrouwbaarheid. De enige echte klacht was het gebrek aan volledig openbaar toegankelijke tankstations in Groot-Brittannië.

De conclusie van het project was duidelijk: zonder tankstations zouden weinig mensen bereid zijn de auto's te kopen. Maar zonder de auto's, wie zal de tankstations bouwen? Het is een soortgelijke situatie als die waarmee de auto-industrie vijf jaar geleden werd geconfronteerd met elektrische voertuigen. Maar deze keer zal de oplossing niet zo eenvoudig zijn als het planten van een paar palen op trottoirs ten koste van een paar duizend pond. Waterstof tankstations zijn veel duurder.

Een prognose van de regering en de industrie raamde dat er in 2020 65 tankstations in Groot-Brittannië zouden zijn, een plan dat niet is gehaald, geconcentreerd in de drukste delen van het land. Dit zou lange-afstandsreizen op gewone routes mogelijk maken, hoewel ook werd beweerd dat voor een volledige dekking van Groot-Brittannië 1.000 tankstations nodig zouden zijn.

De regering probeert de situatie te verlichten met magere bijdragen zoals ITM Power, dat 3,59 miljoen pond subsidie kreeg, waaronder 1,89 miljoen pond van de regering, voor de bouw en exploitatie van twee nieuwe stations in Londen. Andere reeds in gebruik zijnde systemen zijn onder meer een op de luchthaven Heathrow en een ander op een Sainsbury's-parkeerterrein in Hendon, Noord-Londen, dat in maart in gebruik is genomen. De twee bestaande benzinestations worden geëxploiteerd door een bedrijf dat Air Products heet. Technisch gezien zijn ze open voor het publiek, maar de eigenaars moeten een account aanmaken, een opleiding krijgen en een toegangscode verkrijgen. Elke maand ontvangen zij een rekening voor de verbruikte brandstof.

In Groot-Brittannië zijn er 14 waterstoftankstations open voor het publiek, 1 meer in Ulster.