Waterstof zal naar alle waarschijnlijkheid een prominente rol gaan spelen binnen de Recovery Plan-projecten gericht op de Italiaanse energiesector, maar waterstof komt al enkele jaren naar voren als een van de meest interessante alternatieven op het gebied van energietransitie in Italië.

Het eerste voordeel van waterstof zou het distributiemodel in Italië kunnen zijn, dat al bestaat: het capillaire gastransportnetwerk van het land. Waterstof zou zelfs gemakkelijk kunnen worden getransporteerd via de gaspijpleidingen die Italië van noord naar zuid doorkruisen.

Een potentiële waterstofpenetratie van 23% in het eindverbruik wordt geschat in 2050, wat een vermindering van de C02-emissies met 28% mogelijk maakt in vergelijking met het basisjaar 2018. Domino-effect in de economie: door een hoger eindgebruik, de waterstofindustrie en gerelateerde toeleveringsketens stroomopwaarts en stroomafwaarts kunnen in de periode 2020-2050 een cumulatieve stijging van de productiewaarde verwachten van tussen de 890 en 1,5 biljoen euro en een toename van de werkgelegenheid met 320.000 tot 540.000 banen.

De prijs van waterstof die in Italië te koop is, ligt rond de € 15 per kg, wat het waterstofvoertuig een levensvatbaar alternatief maakt voor mobiliteit in het land.