Wodór dla transportu jest w planach Norwegii od jakiegoś czasu. Fundacja Bellona sprowadziła w 2002 roku furgonetkę Mercedes Sprinter Hydrogen opracowaną w ramach niemieckiego projektu WEIT i przeprowadziła pierwsze napełnianie wodorem w Norwegii, a rok później rozpoczęto budowę pierwszej w Norwegii konstrukcji do napełniania wodorem. Istniejące norweskie zasady i przepisy musiały zostać dostosowane do pojazdów napędzanych wodorem i związanych z nimi technologii, a projekt był ważnym pierwszym krokiem w tym kierunku.

Pierwsza stacja wodorowa w Norwegii została otwarta w 2006 roku w pobliżu Stavanger, druga w Porsgrunn w 2007 roku, a dwie stacje w Oslo i Lier w 2009 roku. Stacje wodorowe były również planowane w Bergen i Lyngdal, ale projekty te nigdy nie zostały zrealizowane.

Niedawno ujawniono plan wdrożenia stacji H2 w południowej Norwegii, z ambicjami uruchomienia do końca 2023 r. do 15 bezemisyjnych punktów tankowania pasażerów i ładunków. Plan jest częścią strategii skandynawskiego zielonego myślenia dla ciężarówek, autobusów i samochodów osobowych łączących główne korytarze ruchu w Norwegii, Szwecji i Danii. Początkowo obejmie Norwegię na południe od Trondheim i połączy się ze stacjami H2 w Szwecji i Danii.

Norwegia ma silny przemysł przetwórczy i kilka firm zajmujących się produkcją wodoru. Wodór jest produktem nieciągłym w produkcji nawozów, a firma nawozowa Yara wyprodukowała wodór za pomocą elektrolizerów i parowego reformingu metanu (SMR) w Herøya (Porsgrunn). Wodór jest również produktem ubocznym przy produkcji produktów związanych z chlorem, gdzie Norsk Hydro działa w Rafnes (Porsgrunn). Wreszcie Statoil produkuje wodór w ramach produkcji metanolu w Tjeldbergodden (Norwegia) oraz w rafinerii Mongstad w Mongstad (Norwegia).

w Norwegii są obecnie

sprzedam stacje benzynowe z wodorem

JEŻELI CHCESZ MIEĆ PEŁNĄ MAPĘ SIECI

KLIKNIJ TUTAJ

JEŚLI CHCESZ PEŁNĄ LISTĘ SIECI

KLIKNIJ TUTAJ